Jam jest Słoma!

Dziś piękna i urzekająca historia niczym Liebestratum no. 3. Dobrze myślisz. Gdy to piszę właśnie tego słucham i oddaje się upojeniu muzycznemu, gdyż mam jak by to ładnie rzec fazę na muzykę klasyczną. Ale nie o tym jest temat. Choć ta muzyka wprawia w fajny taki elegancki, niemal szlachecki klimat. 

O wszystkim i o niczym. Gdyż pisząc to jestem porządnie naspeedowany, przez potion dodający energii, który piłem przed paroma chwilami. Urzekające czyż nie?

O czym chcę dziś powiedzieć tobie, byś do swej myśli przyjął moją myśl?

Zapał, to jest to o czym chciałem powiedzieć. Mam słomiany zapał. Tak właśnie. Dla tego też taki tytuł, ale to już pewno skojarzyłeś czytelniku. Gdyś jest bystry.

Zaczynam coś i zostawiam. Robię sobie przerwę i nie wracam. Wkurza mnie ta moja skłonność.

Już chyba tysiąc razy chciałem być aktywnie fizyczny, w sensie robienia szóstki wadera, brzuszków, czy pompek. Teraz już bym miał sześciopak jak kulturysta, gdybym nie rezygnował po jednym dniu ćwiczeń (w sumie i tak mam kaloryfer i grzeje, gdy zimno :D). Czasem było tak, że kończyło się na myśleniu. Smutne.

Próbowałem napisać już chyba z pięćdziesiąt książek i opowiadań (przesadzam, maksymalnie 10). I żadnej nie skończyłem. Albo pisałem rozdział i kończyły mi się pomysły, bądź odkładałem i już nie wracałem. Teraz też, przed wczoraj zacząłem pisać fajną, całkiem zabawną i ciekawą historię, w sumie opowiadanie, które mam zamiar wstawić na bloga i co? Napisałem pierwszą część i kawałek drugiej i od tamtej pory nie ruszyłem dalej. Jak nie zrobię czegoś od razu, szybko. Teraz! To do tego nie wróce. 

-Nosz kurwa, tyle świetnych pomysłów poszło w pizdu: rzekł wulgarnie Waldemar i zaczął płakać jak mała dziewczynka.

Tyle bym miał książek, tyle opowiadań, może były by dobre, a może by ktoś wydał. Kiedyś i tak napiszę książkę. Może jej nie wydam, bo będzie po prostu chujowa. Ale napiszę.

Jak czegoś nie skończę od razu to nie ma bata, żebym skończył później. "Zabierz mnie na kręgle", znaczy się wylecz mnie, błagam. Mam dość tego.

A co? Ze studiami tak samo. Chodziłem, myślałem, że się uda. A tu co? Gówno, znów się poddaje na przed biegach. Z pracą tak samo. Co za idiota pracuje dwa dni gdzieś, gdzie ma umowę zlecenie?
Powtarzam DWA PIERDOLONE DNI!? JA! Tak, jestem debilem. Poddałem się zanim zacząłem. Porażka i katastrofa.

Uwielbiam tą minę

Chyba są 3 rzeczy, którymi nie jebnąłem o ścianę mówiąc żegnaj i łapiąc się za serce ze smutkiem w oczach. Albo po prostu mi się tak szybko nie znudziły. 

Pierwszą rzeczą jest gra w Football Team. Napieprzam już w tą grę chyba ze 3 lata. Jestem dwieście któryś na serwerze i mam prawie sto milionów potencjału (100 000 000 to tyle. Takie tam wyjaśnienie dla idiotów. Nie ty nie jesteś idiotą. Ale tamten za tobą już tak), czyli jakieś trzydzieści sześć milionów umiejętności. Kogoś chyba lekko pojebało z tymi liczbami. W jakiej grze, ktoś ma nawet milion umiejętności? Nie wiem, a tu mam ich trzydzieści sześć (36 pisane liczbą, milion ma sześć zer. Ale to już powinieneś wiedzieć z poprzedniego nawiasu).

Drugą rzeczą, jest też gra, w którą gram też od 3 lat, czyli Shakes&Fidget. To ciekawe, bo wciągnęli mnie w nią kolega i jego tata (Pozdrawiam). Nie ma co się chwalić. 239 lvl, gildia aktualnie na trzecim miejscu na serwerze, prawie żaden znajomy ze świata realnego już w to nie gra. Ale co Walduś robi? Dalej ciśnie, a jak? Choć teraz jest nowa aktualizacja, którą się zajarałem, więc nawet przyjemnie się gra.

I ostatnią rzeczą, która mi się jeszcze nie znudziła jest pisanie bloga. Ale jeśli zauważysz, że coś dawno nie było wpisów i nigdzie nie napisałem, że jadę w między galaktyczną podróż, to znaczy, że bloga dopadła choroba Słomianego Zapału Waldemara. A wtedy będzie to smutne. Smutne jak próba przeniesienia martwego dziecka przebitego włócznią przez drzwi obrotowe. Ale raczej to nie nastąpi, bo wciągnąłem się w dawanie rozrywki tobie. Tak właśnie tobie ty obślizgły hejterze, już myślący co by tu napisać... a nie dawno ich nie było, więc nie będę wywoływał kozy z lasu (wilki są mainstramowe). Bo wiecie, jak to mówi Wiola Kubasińska: "Jak Kuba Bogu, tak Bóg Kubańczyką."

Dobranoc.

Jeśliś zajarał się tą epicką historią, jak Cycki Sashy Grey, wejdź w Waldemar na Facebooku, kliknij lubię to! I zrób mi dobrze...